Bir kere yapsa ‘şans’ diyerek geçiştirmek olası da bir, iki, üç, dört, beş ve altı kez yineledi… Bu durumda ‘şans’ faktöründen söz etmek hem yersiz, hem de ‘ahmakça’ olur. Karalamaya kalkışmak ise düpedüz ‘densizlik’ ile örtüşür…
Yanılmıyorsam Can Tolon, Körfez Pisti’ndeki ‘Şampiyonlar Şampiyonası’ organizasyonun finalinde rakiplerine bir değil, tam altı kez üstünlük sağladı. Üstüne üstlük hepsinde de ‘açık ara’ tabir edilen biçimde. Aralarında kimler yoktu ki… ‘Bir keresinde şunu yaptı’, ‘Diğerinde de yoldan çıktı’, ‘Onun aracı daha iyiydi…’ Geçiniz, üstelik tek kalemde! Adını sadece Şampiyonlar Şampiyonası’nda duyduğumuz genç bir kardeşimiz rakipleriyle aynı otomobile bindi ve eşit şartlarda mücadele edip hepsini teker, teker eledi. Üstelik göstere göstere ve de bileğinin hakkıyla. Olan biten bundan ibaret, gerisi teferruat…
Mevcut olanaklar dahilinde kusursuza yakın bir organizasyon izledik Körfez Yarış Pisti’nde… Etrafta ne bir ‘megaloman’ ne de sporun ahengini bozmaya çabalayan şahsiyetler göründü! Gençlerin yanı sıra deneyimli sporcular da izlendi sonrasında kritikler yapıldı ve hepsi de sportmence mücadelelerinin ardından alkışlandı. Sporun güzel yanı da bu zaten… Yarış biter arkadaşlıklar, dostluklar kaldığı yerden devam eder. Her ne kadar özenle ‘nifak tohumu’ ekmeye çabalayanlar ‘konsorsiyum’ oluşturmuş olsalar da!
‘Can Tolon kazandı diğerleri yitirdi’ mi, yoksa Can Tolon’u görmezden gelenler mi yitirdi? Şampiyonlar Şampiyonası’nın ardından otomobil sporlarında gündem bu olmalı kanımca, ‘ipe sapa gelmez’ kısır içsel çekişmeler değil! Bir takımın yöneticisi ya da otomobil sporuna katkı sağlayan şirketin yöneticisi olsanız, ne düşünürdünüz? Özeleştirinizde; “Can Tolon adındaki geleceğin ‘potansiyel’ şampiyonuna biz niye ve neden şans tanımadık” sorusunu kendinize yöneltir miydiniz ya da yönelttiniz mi? Can Tolon’u bir yana bırakalım zira yaşı ‘genç yetenek’ olmasına engel oluşturur ama altını da özenle çizelim; Can Tolon, şu anda pistlerde yarışan pilotların ‘üzerinden atlar!’
Ve gelelim Can Tolon benzeşi diğer yeteneklere… Buldukları her fırsatta, ‘gençlere şans tanımak gerekli’ görüşünü dile getiren takım yöneticileri neden Can Tolongilleri görmezden gelir? Ülkenin yurt dışında başarıyla temsil edilmesinden dem vururlar, genç ve hızlı pilot olmadığından yakınırlar ardından da ‘var olanı’ yok sayarlar… 35’ine gelmiş çocukları ‘genç yetenek’ kandırmacasıyla allayarak, pullayarak pazarlamak kime ne kazandırır, kimlere neler kaybettirir?
